تا چند سال قبل بازی های کودکانه و سر و صدای کودکان و نوجوانان در کوچه ها و خیابان ها به ویژه در تابستان جزء جدایی ناپذیر زندگی محسوب می شد اما چند سالی است که با گسترش زندگی شهری این بازی ها تقرییا از بین رفته اند.
دوران کودکی متولدین دهه ۵۰ و ۶۰ بسیار متفاوت از متولدین دهه ها ی۷۰ و ۸۰ و حتی ۹۰ است زیرا بسیاری از ما بازی هایی مانند فوتبال، قایم باشک، هفت سنگ و … را با همسالان در کوچه ها به یاد داریم اما چند سالی است که این بازی ها تقریبا منسوخ شده و کمتر بچه ای درباره آنها اطلاعاتی دارد.
به گزارش وبسایت تخصصی مددکاری اجتماعی ۲۰۱۵ به نقل از افکارنیوز، در سال های اخیر بازیهای رایانه ای به یکی از سرگرمی های مهم کودکان، نوجوانان، جوانان و حتی بزرگسالان تبدیل شده و این بازیهای مهیج ساعتها و بدون وقفه فرزندانمان را مقابل صفحه نمایشگر می نشانند.
رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران درباره علل گرایش کودکان و نوجوانان به بازی های رایانه ای گفت: امکانات تفریحی ارزان و مناسب برای همه اقشار جامعه وجود ندارد و بسیاری از خانواده ها نیز توان اقتصادی پرداخت هزینه های کلاس های تفریحی و ورزشی را ندارند بنابراین ترجیح می دهند با تهیه یک رایانه و ی گوشی فرزند خود را در خانه سرگرم کنند.
دکتر مصطفی اقلیما با بیان این مطلب اظهار کرد: متاسفانه خانواده ها از اینکه فرزندانشان در محیط خانه با بازی های رایانه ای سرگرم می شوند احساس رضایت و خشنودی می کنند زیرا این بچه ها دائم در خانه بوده و والدین می پندارند هیچ خطر و آسیب اجتماعی نم یتواند آنها را تهدید کند بنابراین رایانه را جایگزین تفریحات سالم و فعالیت های بدنی مود نیاز کودکان می کنند.
وی افزود: وقتی کودکان و نوجوانان مشغول بازی های رایانه ای می شوند،معمولا گذشت زمان را به هیچ وجه احساس نمی‌کنند و ساعات طولانی در این وضعیت به سر می برند در حالی که این مساله تبعات منفی مانند درونگرا و منزوی شدن کودکان و نوجوانان به دنبال دارد.
این آسیب شناس اجتماعی بیان کرد: پس از منزوی شدن شاهد افت تحصیلی این عده می شویم و در نهایت کودکان و نوجوان به رایانه اعتیاد پیدا کرده و از آن جدا نمی شوند.
وی ادامه داد: کودکان و نوجوانانی که مدام در خانه بوده و خود را با انجام بازی های رایانه ای سرگرم می کنند جامعه گریز می شوند و توان ارتباطی خود را با سایر افراد جامعه از دست می دهند البته این مساله تنها به کودکان و نوجوانان خلاصه نمی شود بلکه متاسفانه اکنون بسیاری از افراد جامعه اوقات خالی خود را در دنیای مجازی می گذارنند و گشت و گذار در طبیعت و ورزش و فعالیت های جسمانی و … به فراموشی سپرده شده است.
اقلیما عنوان کرد: متاسفانه در کنار این موارد باید گفت دولت نتوانسته امکانات مناسب و ارزان تفریحی را برای گروه های سنی مختلف جامعه فراهم کند به طوری که خانواده ها برای ورزش کردن در باشگاه ها و مجموعه های ورزشی باید مبالغی را بپردازند که هزینه ای را به سبد خانوار تحمیل می کند.
وی گفت: بسیاری از خانواده ها توان مالی تامین مایحتاج روزانه فرزندانشان را ندارند بنابراین تفریح و ورزش و … را از سبد خانوار حذف می کنند در حالی که فعالیت بدنی و فیزیکی جزو موارد مهم زندگی کودکان و نوجوانان است.
